Gujarati Visual Poetry Collection-1

 

Gujarati Visual Poetry Image-'ત્યારે સાલું લાગી આવે'

 

પાનખરોમાં પાન ખરે ને, ઝાડનો આખો વાન ખરે ને, ત્યારે સાલું લાગી આવે
 જંગલને બાઝીને બેઠું, વ્હાલકડું એકાંત ખરે ને, ત્યારે સાલું લાગી આવે.

વર્ષોથી પર્વત ચઢનારા માણસની ચારે બાજુ હો ખાઈ ખાઈ ને ઊંડી ખીણો
 એક જ ડગલું બાકી હો ને અંતે એનું ધ્યાન ચળે ને, ત્યારે સાલું લાગી આવે.

સામેની ફૂટપાથ ઉપર સૂતા હો બાળક ભૂખ્યાં પેટે આંસુ પીને ઊના શ્વાસે
 સામેની ફૂટપાથે કોઈ હોટલ આલીશાન મળે ને, ત્યારે સાલું લાગી આવે.

તમે હોવ મુશ્તાક, તમારી તલવારો પર, દુશ્મનને પડકારી લાવો રણની વચ્ચે
 હાથ જરા સરકાવો પાછળ, સાવ જ ખાલી મ્યાન મળે ને, ત્યારે સાલું લાગી આવે

 

- મુકેશ જોશી

 

 Gujarati Visual Poetry Image-'નારીનુ સર્જન'

 

એક દી સર્જકને આવ્યો, કૈં અજબ જેવો વિચાર

 દંગ થઈ જાય જગત, એવું કરું સર્જન ધરાર

ફૂલથી લીધી સુંવાળપ, શૂળથી લીધી ખટક

 ઓસથી ભીનાશ લીધી, બાગથી લીધી મહક

 મેરુએ આપી અડગતા, ધરતીએ ધીરજ ધરી

 વૃક્ષથી પરમાર્થ કેરી, ભાવના ભેગી કરી

બુદબુદાથી અલ્પ્તા, ગંભીરતા મઝધારથી

 મેળવ્યો કંકાસ મીઠો, મોજના સંસારથી

 પ્રેમ સારસનો ઉપાડ્યો, પારેવાનો ફફડાટ

 કાગથી ચાતુર્ય લીધું, કાબરોથી કલબલાટ

પંચભૂતો મેળવી, એ સર્વનું મંથન કર્યુ

 એમ એક ‘દી સર્જકે એક નારીનુ સર્જન કર્યુ

 દેવદર્લભ, અવનવી આ શોધ જ્યાં બીબે ઢળી

 એ દિવસથી દર્દ કેરી ભેટ દુનિયાને મળી

-”શૂન્ય” પાલનપુરી

 

Gujarati Visual Poetry Image-'ઝરણ થયું.'

 

આંખો ખુલી તો આ જગત એવું ઝરણ થયું.
મન શાંત મારું ઠેકડા મારી હરણ થયું.

બુદ્ધિને એક બાજુએ બેસી જવા કહ્યું
દીવાનગીને આજ હવે શાણપણ થયું.

 

ઠોકર મળી ને કોઈ જ્યાં રસ્તે ઢળી પડ્યું,
મુજને ન જાણે તે ઘડી મારું સ્મરણ થયું.

 

પાંપણ બીડોને સોણલું આવે તો જાણજો,
છાયાની સાથ તેજનું એકીકરણ થયું.

ઊર્મિઓ એમાં પાય પખાડી રમી શકી,
અશ્રુનું એમ મારાં નયનમાં ઝરણ થયું.

- મનહર મોદી

 

 Gujarati Visual Poetry Image-'તો હું શું કરું?'

 

દિલ ન લાગે કિનારે, તો હું શું કરું?
દૂર ઝંઝા પુકારે, તો હું શું કરું?

હું કદી ના ગણું તુજને પથ્થર સમો,
તું જ એ રૂપ ધારે, તો હું શું કરું?

હો વમળમાં તો મનને મનાવી લઉં,
નાવ ડૂબે કિનારે, તો હું શું કરું?

આંસુઓ ખૂબ મોંઘા છે માન્યું છતાં
કોઈ પાલવ પ્રસારે, તો હું શું કરું?

તારી ઝૂલ્ફોમાં ટાંકી દઉં તારલાં,
પણ તું આવે સવારે, તો હું શું કરું?

- આદિલ મન્સૂરી